Drawieński Park Narodowy

Tereny Drawieńskiego Parku Narodowego usłane są torfowiskami, mokradłami oraz jeziorami. W miejscach dawnych stawów, w jeziorach, śródleśnych oczkach wodnych, na polach i łąkach z podmokłymi zagłębieniami spotykamy płazy – występują tu: żaba jeziorkowa, żaba moczarowa, traszka zwyczajna, ropucha szara i wymieniona w zał. I i IV Dyrektywy Siedliskowej – traszka grzebieniasta. Nielicznie zaś występuje: żaba śmieszka, rzekotka drzewna, ropucha zielona i grzebuszka ziemna. Najrzadszym gatunkiem w Parku jest kumak nizinny. Co ciekawe, w Parku spotkać można ponad połowę występujących w Polsce gatunków ptaków, lasy pełne są jeleni, saren, dzików, lisów i zajęcy. Interesujący jest również świat bezkręgowców (co najmniej 855 gatunków). Wśród nich jest wiele gatunków rzadkich lub nawet unikatowych, należą do nich m.in.: zatoczek łamliwy, pachnica dębowa, iglica mała, czerwończyk nieparek. Drawieński Park Narodowy pozostaje interesujący również dla fotografów chcących uwiecznić ciekawe gatunki flory. Od otaczających terenów Park wyróżnia się bogactwem storczyków. Na dwóch torfowiskowych stanowiskach rośnie kruszczyk błotny, na jednym – lipiennik Loesela. Występuje tu także kruszczyk rdzawoczerwony, a jego krewniak – kruszczyk szerokolistny jest pospolity w liściastych lasach. Na łąkach spotkać można stoplamki krwiste, szerokolistne i plamiste, w zaroślach odnotowano też podkolana białego i listerę jajowatą. Dziedzictwo kulturowe Drawieńskiego Parku Narodowego jest również bardzo obfite. Składają się na nie między innymi: dawne układy osadnicze, zabudowania wsi i osad leśnych lub ich pozostałości, drogi brukowe oraz historyczne trakty i mosty. Bezpośrednio w okolicy “Rezydencji nad Jeziorem”, w lesie podziwiać możemy stary cmentarz, zdziczałe stare drzewa owocowe, pozostałości starych murów. Z rzekami zaś związane są pozostałości dawnych młynów, hut szkła oraz bindugi. Ja skupiłem się na fotografowaniu rzeki Płocicznej oraz Drawy. Co ciekawe, Płociczna pod względem większości parametrów fizykochemicznych utrzymuje się w granicach tzw. I klasy czystości wody, co jest unikatem w Polsce.