Bieszczady to obszar, na którym pomimo wielowiekowej działalności człowieka, zachowały się największe w Polsce obszary lasów, które uznawane są za naturalne. To właśnie z tego względu Bieszczady sprawiają wrażenie niedostępnej i przez to pięknej krainy. W piątek o świcie wybrałem się do Dwerniczka by fotografować symbole bieszczadzkiej wiosny – śnieżyce wiosenną (Leucojum vernum) oraz śnieżyczkę przebiśniega (Galanthus nivalis). Dwerniczek – dawniej Dwernik, w latach 1977-1981 zwany Jodłówką to wieś położona w województwie podkarpackim, w gminie Lutowiska. Jako ciekawostkę można podać, że Lutowiska to najrzadziej zaludniona gmina w Polsce (średnio 5 osób na kilometr kw.). Jest też jedną z największych i najbardziej na południe wysuniętą polską gminą. Większość jej obszaru zajmują tereny chronione. Rezerwat „Śnieżyca wiosenna w Dwerniczku” powstał w 2001.r. Śnieżyca znana z przydomowych ogródków, w naturalnym środowisku występuje bardzo rzadko, poza Bieszczadami najczęściej w Sudetach. Podobnie jak inne wczesnowiosenne kwiaty śnieżyca jest trująca. Bieszczady są szczególnym miejscem, bo rośnie tu podgatunek karpacki śnieżycy wiosennej, który charakteryzuje się tym, że u wielu roślin na jednej łodydze występują dwa kwiaty. Ten podgatunek uważany jest za subendemit wschodniokarpacki. Pogoda była idealna do fotografowania – przed świtem wszystkie śnieżyce były okryte szronem, po półtorej godziny słońce sprawiło, że zaczął on się topić co dało mi możliwość fotografowania uwielbionych przeze mnie blików. Oprócz śnieżycy wiosennej udało mi się sfotografować o wiele bardziej pospolitą śnieżyczkę przebiśniega. Zapraszam do obejrzenie fotorelacji:
Fotografia przyrodnicza, krajobrazowa i podróżnicza - Bartosz Dubiel 